رسیدن به درآمد از مسیر علاقه، خلاقیت و استمرار اتفاق میافتد
مسیر او از مربیگری در مهدکودک و آموزش هنر به کودکان آغاز شد و با مواجهه با چالشها و محدودیتها، به استقلال هنری و کسب درآمدی پایدار رسید. امروز آثار او نهتنها در نمایشگاهها و بازارهای گردشگری مورد استقبال قرار میگیرند، بلکه الهامبخش نسل جوان برای ورود به دنیای هنر و صنایع دستی نیز هستند. داستان آزاده غفاری، روایت تلاش، صبر و عشق به هنر است؛ مسیری که نشان میدهد چگونه میتوان استعداد و علاقه شخصی را به حرفهای موفق و تأثیری اجتماعی تبدیل کرد.
آنچه در ادامه میخوانید ماحصل گفتوگو با وی است:
این بانوی هنرمند که پیش از ورود به دنیای صنایع چوبی، مربی مهدکودک و آموزش هنر به کودکان یکی از فعالیتهای او بوده، علاقهاش به کارهای هنری و همراهی دوستان، را نقطه آغاز مسیر معرقکاری میداند و میگوید: از طریق یکی از دوستانم با رشته معرق آشنا شدم و پس از مدتی، استعداد و علاقهام باعث شد جدیتر وارد این حرفه شوم.
آزاده غفاری ابتدا تحت نظر استاد خود کار میکرد و سفارشها را انجام میداد، اما رضایت مشتریان و تشویق استادش باعث شد مسیرش را مستقل ادامه دهد. او امروز، نزدیک به سه سال است که بهصورت مستقل کار میکند و با وجود محدودیتهای فضایی، کارگاه خود را در خانه برپا کرده است.
او بهطور همزمان با اداره صنایع دستی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همکاری کرده و تجربه آموزش این هنر را نیز داشته است. با این وجود، علاقه و تعهد به کار باعث شده که حتی در شرایط محدودیت فضا و امکانات، به فعالیت هنری خود ادامه دهد و درآمد مناسبی نیز کسب کند. از این کار رضایت دارد و مسیر رسیدن به درآمد را کشف علایق فردی میداند.
وی در ادامه توضیح میدهد که روند کار معرق شامل طراحی، برش و چیدمان دقیق قطعات چوب است؛ یعنی ابتدا طرح مورد نظر روی تختهای نازک چاپ میشود و بهعنوان الگوی کار مورد استفاده قرار میگیرد. سپس تکههای چوب به ترتیب روی زمینه کار چسبانده شده و پس از ساب و پرداخت، رنگگذاری میشود. رنگها و مواد اولیه انتخابی کاملاً طبیعی هستند و علاوه بر زیبایی، نقش محافظتی دارند.
این بانوی معرقکار میگوید: ما در این هنر هیچ چوبی را رنگ نمیکنیم، بلکه رنگ طبیعی خود چوب است که جلوه کار را دوچندان میکند.
غفاری در ادامه اظهار میکند: ما از انواع چوب برای نشان دادن عناصر مختلف تابلو استفاده میکنیم؛ برای مثال چوب زرشک و توت برای برگها، از چوب کرات، عناب و نارنج برای گلها، از چوب گردو برای سنگها، از چوب افرا برای آب یا آسمان و از چوب چنار برای بدن پرندگان.
وی همچنین در خلق زیورآلات و آثار کاربردی، تلفیقی موفق از چوب با فلز و سنگ را به نمایش میگذارد؛ رویکردی که سبب شده محصولات او در بازارهای گردشگری با استقبال چشمگیری مواجه شوند.
سبک کار این بانوی هنرمند تلفیقی است؛ بسته به سفارش مشتری، هم طرحهای سنتی و هم مدرن را ارائه میدهد اما علاقه شخصی او به خلق آثار طبیعتگرایانه، گل و مرغ و مناظر طبیعی است. او در این زمینه میگوید: لذتبخشترین طرحها برای من گل و مرغ است؛ این کارها انرژی و انگیزه بیشتری برای خلق آثار بعدی به من میدهند.
غفاری در ادامه با اشاره به چالشهای پیشِرو در کار با چوب بیان میکند که محدودیت فضا و ابزار، ازجمله مشکلات این حرفه بهشمار میرود. همچنین نبود کارگاه و انجام کار در فضای منزل برای من محدودیتهایی ایجاد کرده است. از طرفی فشارهای جسمانی ناشی از فعالیتهای طولانیمدت با چوب، ازجمله خستگی شانهها، دستها و چشمها، بخشی از دشواریهای این حوزه است. با این حال، علاقه و عشق به هنر، این سختیها را برای او قابلتحمل کرده و انگیزه ادامه مسیر را در او زنده نگه میدارد.
وی تصریح میکند که بازار کار معرق بیشتر در نمایشگاهها و مناطق گردشگری فعال است. مسافران و گردشگران بیشترین علاقهمندان آثار او هستند، زیرا هنر معرق و صنایع دستی چوبی برایشان جذاب و ارزشمند است.
این هنرمند بر اهمیت پشتکار و علاقه برای دستیابی به موفقیت تأکید دارد و معتقد است؛ «خواستن، توانستن است». مهم نیست چه کاری انجام میدهی، آنچه سرنوشت کار را رقم میزند و باعث موفقیت میشود، عشق، همت و تلاشی است که پشت هر اثر نهفته است.
غفاری از آثار خاص خود نیز یاد میکند، ازجمله تابلویی با چند پرنده پشت پنجره که در یک مسابقه هنری مقام سوم را کسب کرده و همچنین در نمایشگاه با قیمت قابل توجهی به فروش رسیده است. این تجربهها نهتنها ارزش و محبوبیت آثار او را نشان میدهد، بلکه انگیزهای برای خلق آثار بعدی فراهم میکند.
او همچنین بهعنوان الگویی برای نسل جوان عمل میکند این هنر را به فرزند و کارآموزان نوجوان آموزش میدهد و معتقد است؛ با سپردن سفارشهای کوچک، علاقه و انگیزه نوجوانان به کار هنری افزایش مییابد و تجربهای واقعی از درآمدزایی و استقلال هنری را کسب میکنند. علاوهبر این یادگیری هنر حتی بهعنوان شغل دوم میتواند برای آینده افراد مفید باشد.
در پایان بزرگترین آرزوی غفاری، راهاندازی کارگاه مستقل خودش در یک محل گردشگری و پربازدید است تا بتواند هم آثار خود را خلق و عرضه کند و هم دیگر بانوان را آموزش دهد و به درآمدزایی برساند. او میگوید: آرزو دارم که هر خانمی بتواند مثل من به درآمد برسد و مستقل باشد. یعنی اگر این امکان برای من فراهم شود، حاضرم بخشی از وقتم را صرف آموزش رایگان بانوان مستعد و علاقهمند کنم.
در پایان باید گفت؛ بررسی مسیر حرفهای خانم آزاده غفاری نشان میدهد که هنر، زمانی که با پشتکار، خلاقیت و علاقه شخصی همراه شود، میتواند به یک حرفه مستقل و منبع درآمد پایدار تبدیل شود. تجربه او نمونهای روشن از غلبه بر محدودیتها، از نبود کارگاه مناسب تا فشارهای محیطی و جسمانی و در عین حال حفظ کیفیت و اصالت هنری است.
تحلیل بازار امروز نیز در فضای استان نشان میدهد که صنایع دستی، بهویژه هنر معرق، همچنان ظرفیت بالایی برای جذب مخاطب و ایجاد ارزش اقتصادی دارد؛ بهویژه در مناطق گردشگری که علاقهمندان و گردشگران با چشم بازتری به هنر نگاه میکنند. موفقیت در این مسیر تنها به بازار و مخاطب وابسته نیست؛ بلکه پشتکار، آموزش و انتقال تجربه به نسلهای جوان، عامل کلیدی در تداوم و توسعه هنر معرق در جامعه است.
مسیر این بانوی همدانی نمونهای است که نشان میدهد زنان خلاق در صنایع دستی، حتی در شرایط اقتصادی و اجتماعی چالشبرانگیز، میتوانند با بهرهگیری از استعداد، علاقه و پشتکار، هم خود را مستقل و هم نسل جدید را به این هنر ارزشمند جذب کنند. این روایت، پیامی روشن برای علاقهمندان هنر و مسئولان فرهنگی دارد، با حمایت از استعدادها و ایجاد فرصتهای مناسب، هنر معرق میتواند همواره زنده، پویا و الهامبخش بماند.
