روزگاری در این سرزمین و در دوران سخت هشت سال دفاع مقدس شاهد بودیم که بهترین، پاک‌ترین و بی‌ادعاترین انسان‌ها دست در دست هم و در کنار هم حماسه‌ساز شدند و جانشان را دادند، اما عزتشان را ندادند تا شکوه و بزرگی این سرزمین جاودان بماند و در تاریخ از آن‌ها به نیکی یاد شود و شرمنده آیندگان نباشند.
دوران طلایی عشق به وطن که کوچک و بزرگ، پدر و پسر، از شمال تا جنوب، از کوچک تا بزرگ و از بی‌سواد تا استاد دانشگاه برای یک هدف و ایران حماسه آفریدند و جهان در برابر این عظمت و بزرگی کم آورد.
استان همدان در این کارزار سخت و دوران حساس نقش بسیار اساسی و تأثیرگذاری داشته است؛ در مرصاد، بازی دراز، پاوه، خرمشهر و سوسنگرد رزمندگان همدانی خوش درخشیدند و یکی از بهترین صفحات جنگ را فرزندان دیار الوند و بزرگانی چون چیت‌سازیان، محمود شهبازی، اسلامیان، مظاهری، صوفی، حاجی‌بابایی، سعید قهاری، ترک و هزاران شهید سرافراز دیگر به‌خوبی نوشتند و به شهادت رسیدند و در میان این لشگر بزرگ کسانی هم بودند که از شهادت بازماندند تا چون علی شمسی‌پور در عرصه ورزش جاودان بماند و الگوی ورزشکاران شود و یا حمید حسام که اگر از کاروان یارانش بازماند، اما با نوشتن و خلق آثار زیبا در حوزه ادبیات دفاع مقدس، به‌خوبی توانست با قلم زدن و چاپ چندین کتاب خاطرات، روزهای جنگ را به‌خوبی برای مردم و نسل‌های امروز بازگو کند و راوی روزهای سخت و انسان‌های بزرگ در روزگار کنونی شود.
حمید حسام از نسل مردان بزرگ الوند و از جنس آدم‌هایی است که خیلی به دنبال دیده شدن نیست و شاید نوشتن برایش از هر جایگاه و مقامی بالاتر باشد، شاید همین‌ حس زیبا و اخلاقی باعث شد که بیشترین وقت خود را صرف نوشتن و خلق آثار گران‌بهای جنگ بکند و تأثیرگذاری‌اش از حضور در میدان مین بیشتر باشد.
حسام با نوشتن آثار فاخر و ارزشمندی چون عطر شب‌بوها و راز نگین سرخ و چند اثر دیگر، به‌خوبی توانست دِین خود را به هم‌رزمان دیروزش ادا کند و در رسانه و ارتباطات پیام‌آور آنهایی باشد که امروز جایشان خیلی خالی است و راه و رسمشان اگر کم‌رنگ شد، اما بازهم همچون چراغی پیش پای نسل‌های امروز است.
هرچند خیلی‌ها حمید حسام را با قلم زیبا وکتاب‌های راز نگین سرخ، عطر شب‌بوها و غواص‌ها بوی نعنا می‌دهند، می‌شناسند، اما وقتی در سالن فوتبال به‌صورت اتفاقی آثار ترکش‌های جنگ را در بدن این انسان بزرگ و بی‌ادعا دیدم، سکوت و به وجود چنین افراد بزرگ و مخلص و بی‌ادعا افتخار کردم، انسان‌هایی که وجودشان در جامعه یک فرصت است و الگوی بسیار خوبی برای نسل‌های امروز هستند، او نه‌تنها در میدان نبرد خودش را فدا کرد و یا با نوشتن چندین کتاب در حوزه فرهنگی خوش درخشید، حتی در ورزش و در جمع دوستانش با اخلاق و آرامش منحصربه‌فرد برای همه آن‌ها یک الگو و سرمشق است.
بی‌شک وجود انسان‌های بزرگ با نگاه فرهنگی و یک سابقه درخشان از دوران سخت دفاع مقدس یک نیاز برای امروز جامعه است که باید قدردان این انسان‌های بزرگ و بی‌ادعا بود و از آن‌ها الگو گرفت تا بتوان همچون گذشته فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی را در جامعه شاهد بود.
 اسداله ربانی‌مهر