عضو هیئت علمی گروه میراث‌طبیعی پژوهشگاه در کارگاه علمی تخصصی نقش نوسانات تراز آب دریا و اقلیم آسایش در گردشگری ساحلی مطرح کرد.

خه‌بات درفشی در بخش نخست این کارگاه به بررسی رابطه نوسانات تراز آب دریا و گردشگری ساحلی پرداخت و گفت: امروزه گردشگری سواحل به‌عنوان یکی از عوامل مهم در توسعه نواحی ساحلی به‌شمار می‌رود که در این راستا، دریای مازندران با داشتن جاذبه‌های گردشگری فراوان مانند جنگل‌های سرسبز، کوهپایه‌ها و کوه‌های قابل دسترسی، آثار تاریخی و تأسیسات رفاهی مناسب از دریا و سواحل بهره‌مند است.

وی افزود: در همین زمینه منطقه ساحلی شهرهای نور و رویان با توجه به امکانات و توانمندی‌های بسیار زیاد برای جذب گردشگر که بخش زیادی از آن را مدیون جاذبه‌های طبیعی و محیطی است، هر ساله میزبان تعداد کثیری از گردشگرانی می‌شود که برای استفاده از امکانات و جاذبه‌های آن اعم از ساحل زیبای دریا و جنگل‌های بسیار روح‌نواز به این منطقه می‌آیند.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: با این وجود، پسروی و پیشروی آب دریا در این منطقه، سبب تخریب تأسیسات ساحلی و اماکن تفریحی می‌شود لذا هرگونه برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های گردشگری باید از نقطه‌نظر تأثیر نوسانات آب دریا بر موقعیت خط ساحلی بررسی شود.

درفشی در بخش دوم سخنانش به تشریح کاربرد شاخص‌های اقلیم آسایش گردشگری در ساحل پرداخت و گفت: وجود جاذبه‌های گردشگری در سواحل جنوبی دریای مازندران باعث شده که مکان‌های هدف گردشگری زیادی در منطقه مورد مطالعه وجود داشته باشد.

وی اظهار کرد: این امر یکی از مهم‌ترین مسائل در زمینه برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری را پیش‌روی مدیران بخش گردشگری قرار می‌دهد، که آن تبیین اقلیم گردشگری منطقه بر اساس شاخص‌های اقلیم آسایش گردشگری است.

او شرایط جوی را یکی از عوامل مؤثر بر سلامت و آسایش گردشگران خواند و تصریح‌کرد: امروزه مطالعه تأثیر وضعیت جوی و اقلیمی بر روی زندگی، سلامتی و آسایش در قالب یکی از شاخه‌های علمی به نام زیست اقلیم‌شناسی انسانی مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد.