لقمههایی که مانع دوستی با امام عصر(عج) میشود
از دعاهای منسوب به امام عصر(عج) دعای معروف «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» است که به زیبایی هر چه تمام و در فرازهایی کوتاه وظایف منتظران از اقشار و صنوف مختلف را بیان کرده و راه و رسم زندگی به سبک انتظار را نشان میدهد.
از این رو، در سلسله مطالبی شرح فرازهای نورانی و ژرف این دعا مرور میشود:
امام عصر(عج) در ادامه فرازهای این دعا شریف عرضه میدارند: «طَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ؛ و درون ما را از حرام و مال شبههناک پاکیزه گردان».
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَنْ أَکَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً؛ وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ کُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ» نماز کسی که لقمهاش حرام است تا چهل روز از ارزش چندانی برخوردار نیست و تا چهل روز دعای او مستجاب نمی گردد و هر مقدار از بدن که پرورش یافته لقمه حرام باشد سزاوار آتش و سوختن است.
در حدیثی قدسی آمده است که خداوند متعال میفرماید: «فَمِنْکَ الدُّعَاءُ وَ عَلَیَّ الْإِجَابَةُ فَلَا تَحْجُبْ عَنِّی دَعْوَةً إِلَّا دَعْوَةَ آکِلِ الْحَرَامِ» بنده من! تو دعا کن؛ من اجابت میکنم. بدان که تمام دعاها به پیشگاه اجابت من میرسد؛ مگر دعای کسی که مال حرام میخورد.
باید توجه داشت رزق حلال و درآمد مشروع، نعمتی الهی است و ثروتهای به دست آمده از راه گناه و خلاف، حرام است و خوردن آن «حرام خواری» است و تاثیر سوء بر اخلاق و افکار خود انسان و نسل و فرزندان و خانواده او دارد و در آخرت هم مورد مواخذه قرار میگیرد برای همین هم در دعای امام زمان(عج) آمده «وَطَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ».
آثار حرامخواری
حرامخواری آثاری دارد که سبک زندگی منتظرانه را تحت تاثیر قرار داده و عواقب سوئی را دامنگیر آن میکند. ازجمله آنها «سنگدلی و عدم حق پذیری» است چراکه لقمه حرام سبب قساوت قلب شده و مانع از پذیرش سخن حق میشود چنان سیدالشهداء(ع) در روز عاشورا علت ناشنوایی قلب سپاه یزید و کوفیان در مقابل سخنان حق خود را این امر دانستند و فرمودند: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِکُمْ؛ شکمهایتان از حرام پر شده و بر قلبهایتان مُهر خورده است.
لعنت فرشتگان
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «إِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَةُ مِنْ حَرَامٍ فِی جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ فِی الْأَرْضِ» هرگاه لقمه ای حرام در شکم بنده ای از بندگان خدا قرار گیرد تمام فرشتگان زمین و آسمان او را لعنت میکنند.
عبادتهایی که برای آن عذاب مینویسند
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «مَنِ اکْتَسَبَ مَالًا حَرَاماً؛ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَدَقَةً وَ لَا عِتْقاً وَ لَا حَجّاً وَ لَا اعْتِمَاراً؛ وَ کَتَبَ اللَّهُ بِعَدَدِ أَجْزَاءِ ذَلِکَ أَوْزَاراً؛ وَ مَا بَقِیَ مِنْهُ بَعْدَ مَوْتِهِ کَانَ زَادَهُ إِلَى النَّارِ» کسی که کسبش حرام است خداوند هیچ کار خیرى را از او نمىپذیرد، چه آن کار صدقه باشد چه آزاد کردن بنده، حج باشد یا عمره و خداوند متعال به عوض پاداش این کارها، گناه براى او ثبت مىکند و آنچه پس از مرگش باقى مىماند توشه دوزخ او خواهد بود.
مسدود شدن مسیر دوستی با اهل بیت(علیهم السلام)
امیرالمومنین علیه السلام میفرمود: «لَیْسَ بِوَلِیٍّ لِی مَنْ أَکَلَ مَالَ مُؤْمِنٍ حَرَاماً» کسی که به حرام، مال مومنی را بخورد هرگز دوستدار من نیست.
ممنوعیت ورود به بهشت
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ أَنْ یَدْخُلَهَا جَسَدٌ غُذِّیَ بِحَرَامٍ» همانا خداوند ورود بدنی را که از حرام تغذیه کرده به بهشت ممنوع کرده است.
محروم از دیدار و کوثر و شفاعت
امیرالمومنین علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام فرمود: «وَ لَا یَرِدُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مَنْ أَکَلَ مَالًا حَرَاماً لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّهِ» به خدا سوگند به خدا سوگند به خدا سوگند کسی که ذره ای مال حرام بخورد در قیامت از رسول خدا صلی الله علیه و آله دور میافتد«وَ لَا یَشْرَبُ مِنْ حَوْضِهِ وَ لَا یَنَالُ شَفَاعَتَهُ» و از حوض کوثر نمی نوشد و مشمول شفاعت آن حضرت نمی گردد.
بنابر آنچه گذشت و در سایه دعایی که امام عصر(عج) کرده اند، منتظر باید بداند هم درآمد باید حلال و مشروع باشد هم خرج کردنها در راه خداپسند و جایز باشد، هم مدیون دیگران نباشد و حق افراد را نخورد، هم اگر به دارایی و درآمد او خمس و زکات تعلق گیرد، تکلیف الهی را عمل کند و خمس و زکات بدهد تا اعمال عبادی او دارای اشکال نشود و امام زمان(عج) را از خود ناراضی نکند. بعضیها کسب و کار خوب و درآمد سرشاری دارند، ولی حساب سال ندارند و خمس نمی دهند. خمس دو بخش است: بخشی سهم سادات و بخشی سهم امام(عج). کسی که خمس نمی دهد، هم بدهکار سادات است و هم بدهکار امام(عج).
مسلمان منتظر نباید زندگی و کسب و کار و درآمد خود را به ربا و رشوه، سوءاستفاده از بیت المال، جعل سند و فاکتور، اختلاس، شکتهای هرمی، تصرف عدوانی در مال و ملک دیگران، ندلیس و تقلب و... بیالاید یا از ساعت کاری کم بگذارد و یا تخلف از قراردادهای مالی داشته باشد. خوشا به حال آنان که درآمد و کسب شان چنان است که اگر امام زمان(عج) ظهور کند، بتوانند او را به خانه و سر سفره خود دعوت کنند و از راه حلال پذیرایی کنند