گونه‌های آبزی متفاوتی ازجمله دلفین‌های بدون باله، نهنگ‌های قاتل «اورکا»، لاک‌پشت‌ دریایی، انواع پرنده‌های آبزی، انواع پلانکتون‌ها، انواع پلی‌کت‌ها، کرم‌های لوله‌ای، شقایق‌های دریایی، عروس‌های دریایی و... در دریاهای ایران وجود دارند اما آلودگی‌هایی ازجمله رهاسازی زباله و نفت و تخلیه فاضلاب‌های تصفیه نشده انسانی در دریاهای جنوب و شمال ایران تأثیرات مخربی بر حیات آن‌ها گذاشته است.
مجتبی ذوالجودی در پنجم مهرماه که روز ملی آبزیان است با اشاره به تهدیدات موجود برای آبزیان اظهار کرد: عوامل تهدیدکننده بسیار زیادی برای جمعیت گونه‌های سرشناس آبزی وجود دارد که از جمله آن‌ها انواع آلودگی‌ها، بهره‌برداری بیش از حد شیلاتی و استفاده از ابزارهای مخرب صید وصیادی، صید غیرمجاز، تخریب زیستگاه‌ها، ورود گونه‌های مهاجم و پدیده تغییر اقلیم و گرمایش جهانی است.
وی درباره تکثیرگونه‌های دریایی و بایدها و نبایدهایی که در تکثیر آن‌ها وجود دارد، گفت: تکثیر گونه‌ها با هدف پرورش ضمن اخذ مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست چه در مرحله احداث و چه در مرحله پرورش مشروط به رعایت ملاحظات زیست محیطی از جمله عدم تخلیه و رهاسازی پساب و پسماند، عدم آلودگی و تخریب محیط زیست است.
سرپرست معاونت محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: تأکید بر استفاده از گونه‌های بومی و عدم پرورش گونه‌های غیربومی و مهاجم، رعایت فواصل سایت‌های پرورش از زیستگاه‌های مهم و حساس ومناطق تحت مدیریت و انجام برنامه‌های پایش دوره‌ای سایت‌های پرورش گونه‌ها بر اساس برنامه پایشی مدون و درج اطلاعات پایشی در سامانه جامع محیط زیست از دیگر الزامات تکثیر گونه‌های دریایی است.
ذوالجودی در پایان گفت: در صورت اصرار متقاضی بر پرورش گونه‌های غیر بومی، انجام مطالعات ارزیابی ریسک بر اساس دستورالعمل‌های استاندارد جهانی و اخذ نظر موافق سازمان حفاظت محیط زیست بر اساس نتایج آن مطالعات الزامی است.