«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه؛ عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند، حالا می‌خواهیم هرروز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد به آن‌همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت. برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه درنظر آید.

تبرک لحظاتمان با شهید کرم‌الله سلگى:

با سلام به رهبر بت‌شکن، پیرجماران، فرمانده سپاه اسلام، خمینى کبیر، امید مستضعفان جهان.

انقلاب اسلامى ایران به‌سان یک موج بساط ظلم و ستم را به هم ریخت، قیام بی‌همتای ایران اسلامی که بعد از قیام پیامبران و حضرت سیدالشهدا در تاریخ بشریت بى‌نظیر بوده، مرهون صبر، ایمان، اعتماد به نفس، اخلاص و لیاقت مردى از نوادگان پیامبر و حسین علیه‌السلام یعنى روح‌الله الموسوى الخمینى بود.

در دورانى که خفقان و ظلم به اوج خود رسیده بود و کسى را یاراى گفتن حق نبود، ناگهان مردى در عاشوراى 1342 پیام خون حسین را به گوش جهانیان نجوا کرد و با صلابتى چون صلابت على و خروشى چون خروش حمزه و صبرى چون صبر ایوب و غیرتى چون غیرت مالک و گفتارى چون کلام میثم و ایمانى چون ایمان حبیب و اخلاصى چون خلوص ابوذر در دل شب به خون‌خواهى سپیده فریاد به تکبیر بلند کرد و دیار غربت را ترجیح داد که روح مبارزه فراموش نگردد.

او بعد از سالیانى دراز و سرد و خشک که رژیم طاغوت مشغول مکیدن خون انسان‌ها بود، به وطن برگشت و با آمدنش نور را در دل شب به ارمغان آورد.

آرى! من بى او تنهایم، با او نقطه اوجم، بی‌ او بازیچه موجم و با او جوانه می‌زنم، بى او می‌میرم.

با او نه من که همه در شعفند و می‌شکفند و می‌خروشند و می‌جوشند، من با امامم در جوشش هر چشمه مى‌جوشم با نسیم هر صبح زمزمه مى‌کنم.

آری. اى امام! تو امیدى، تو شورى، تو آرزوی، پیامى و نشان دوباره بودنى، تو لطفى شکوهى، تو جلالى، تو روح منى و روح مردم حق‌گرا و ستم‌دیده؛ تو قلب مستضعفین و فرمانده خوب منى، تو فرمانده مخلص امام زمانى.

رهبر من! دعاى همیشه من نثار تو که رضایتت رضایت‌ خداست؛ خداى عالم را شکر مى‌گویم که در رکاب مردى شهید مى‌شوم که کلمه محبوب قرن است.

تنها سفارشم به هرکس که مرا مى‌شناسد، اطاعت از امام و حرکت در خط اوست که جز خط خمینى سیاهى و تباهى است.

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته.