دولت انگلیس امیدوار است بهره‌برداری از این معدن زغال سنگ باعث ایجاد بیش از 500 شغل شود، با این وجود پیامدهای منفی زیست‌محیطی این کار بسیار جدی است به طوری که کمیته تغییرات آب و هوایی انگلیس تخمین زده زغال سنگی که از این معدن استخراج شود، می‌تواند سالانه حدود 9 میلیون تُن گاز گلخانه‌ای آزاد کند.
منتقدان نیز معتقدند که این تصمیم باعث افزایش انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای و تضعیف تلاش‌های انگلیس در دستیابی به هدف «کربن صف» می‌شود. آن‌ها تأکید دارند که این اقدام به انتشار جهانی گاز دی‌اکسید کربن اضافه می‌کند زیرا که زغال‌سنگ استخراجی قرار نیست صرف مصارف داخلی انگلیس شود و از حجم نیاز داخلی این کشور کم کند بلکه با صادرات آن به دیگر نقاط بر حجم آلودگی جهانی می‌افزاید.
مایکل گوو، وزیر مسکن و جوامع انگلیس طرح افتتاح این معدن زغال سنگ را در کامبریا، منطقه‌ای در شمال‌غرب انگلیس امضا کرد.
طرفداران بهره‌برداری این معدن استدلال می‌کنند که این پروژه به شدت اشتغال‌زا است و سوخت فسیلی مورد نیاز صنعت فولادسازی این کشور را نیز تضمین می‌کند با این حال قرار است 85 درصد از زغال سنگ استخراج شده صادر شود.
الوک شارما، رئیس اجلاس «کوپ 26» علیه این تصمیم اعلام موضع کرده و گفته که گشایش یک معدن جدید زغال‌سنگ نه‌تنها یک گام به عقب‌ رفتن است بلکه به اعتبار بین‌المللی این کشور به عنوان میزبان یک اجلاس اقلیمی جهانی و مدعی پیشروی در مبارزه جهانی علیه تغییرات اقلیمی، لطمه خواهد زد.
این معدن قرار است تا سال 2049 میلادی فعال باشد؛ یعنی فقط یک سال تا ضرب‌الاجل تعیین شده از سوی دولت انگلیس برای توقف انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال 2050 میلادی.
به گفته متخصصان محیط زیستی، به صفر رساندن تولید دی‌اکسید کربن تا اواسط قرن میلادی برای جلوگیری از افزایش دمای بیش از 1.5 درجه سانتیگراد زمین ضروری است.