«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.

عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

تبرک لحظاتمان با شهید ابوالقاسم خلیلی:

خدایا! ما را از گردباد خودخواهی و از گردباد مصلحت‌طلبی و از طوفان‌های هوی و هوس نجات بده و به ما قدرت ایثار عطا کن و بگذار که لذت ایثار همه وجود ما را سیراب کند.

پروردگارا! ما را به قدرت ایمان و فداکاری توانا گردان و آنچنان قلب و روح ما را تسخیر کن که فقط به تو توکل کنیم و در برابر هیچ‌کس به خاک نیفتیم.

پروردگارا! تو بر ملت ما رحمت کردی و چنین انقلاب مقدسی را به ما ارزانی داشتی، تو ما را شایسته حفاظت از این نعمت کن.

خدایا! تو پرچم پُرافتخار اسلام را به دست ما به اهتزار درآوردی، ما را هدایت کن که علی‌وار این رسالت مقدس را پیاده کنیم و حسین‌صفت در راهش جانبازی کنیم‌.

پروردگارا! به ما آگاهی ده تا فریب دغل‌بازان و منافقین و تفرقه‌اندازان را نخوریم و اخلاق اسلامی و صدق و اخلاص انقلابی و وحدت مکتبی خود را حفظ کنیم.