شهرها با طراحی هوشمندانه محیط‌های شهری امن، سبز و حمایت‌کننده، سلامت روان جوانان را بهبود می‌بخشند و امید را در آن‌ها افزایش می‌دهند. فضاهای عمومی، حمل‌ونقل فعال و مشارکت جوانان در برنامه‌ریزی شهری نقش کلیدی در تقویت رفاه عاطفی و اجتماعی آن‌ها دارند.
شهرها می‌توانند با طراحی هوشمندانه محیط‌های شهری که از رفاه اجتماعی، عاطفی و جسمی جوانان حمایت می‌کند، امید را در میان آن‌ها افزایش دهند و سلامت روان‌شان را بهبود بخشند. تحقیقات نشان می‌دهد که ظاهر و ویژگی‌های شهرها تأثیر قابل‌توجهی بر سلامت روان، تاب‌آوری و حس تعلق جوانان دارد. فراهم کردن فضاهای عمومی امن که جوانان بتوانند در آنجا ارتباط برقرار کنند، دوستی بسازند و از حمایت اجتماعی برخوردار شوند، احساس تنهایی را کاهش و حس تعلق و جامعه‌پذیری را افزایش می‌دهد.
این عوامل برای تقویت امید و سلامت روان بسیار حیاتی هستند. طراحی فضاهای حساس به جنسیت، همچون پارک‌های ویژه زنان نیز می‌تواند امنیت و تعاملات اجتماعی مثبت برای دختران و زنان جوان را افزایش دهد. از سوی دیگر کاهش خشونت شهری و تبعیض از طریق سیاست‌های فراگیر و طراحی شهری عادلانه، امنیت و قدرت‌مندی جوانان را تقویت می‌کند و به آن‌ها احساس ارزشمندی و امید می‌بخشد. دسترسی به فضاهای سبز، پارک‌ها و محیط‌های طبیعی در شهرها با کاهش استرس، بهبود خلق‌وخو و افزایش عملکرد شناختی جوانان مرتبط است.
وجود درختان سایه‌دار، فضای سبز خیابانی و زمین‌های بازی نیز فعالیت بدنی و تعاملات اجتماعی آن‌ها در فضای باز را تشویق می‌کند که این عوامل بهبود سلامت روان و افزایش امید را برایشان به همراه دارند. حضور در طبیعت به‌عنوان محیطی بازسازی‌کننده، به جوانان کمک می‌کند تا احساسات خود را تنظیم کنند و تاب‌آوری خود را افزایش دهند.
طراحی شهری که پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و حمل‌ونقل فعال را تشویق می‌کند، فعالیت بدنی را افزایش می‌دهد و موجب بهبود سلامت روان و کاهش اضطراب و افسردگی در جوانان نوجوانان می‌شود. امکانات شهری همچون پیاده‌روها، گذرگاه‌های عابر پیاده، عرض کم خیابان‌ها و اتصال مناسب خیابان‌ها به یکدیگر نیز حرکت امن و لذت‌بخش را تسهیل و استقلال و اعتماد به نفس جوانان را تقویت می‌کند.
علاوه‌بر این، وجود کتابخانه‌ها، مراکز تفریحی و امکانات اجتماعی مناسب برای جوانان، مهارت‌های اجتماعی آن‌ها را تقویت می‌کند و فرصت‌های سازنده‌ای برایشان فراهم می‌آورد که حس توانمندی و امید را افزایش می‌دهد. شهرهایی که فرصت‌های شغلی، آموزش مهارت‌های زندگی و مشارکت جوانان در برنامه‌ریزی شهری را فراهم می‌کنند، به جوانان امکان می‌دهند تا محیط و آینده خود را شکل دهند و این امر موجب افزایش خوش‌بینی آن‌ها می‌شود.
از سوی دیگر محیط‌های شهری که آلودگی صوتی، استرس ناشی از ترافیک و تفکیک اجتماعی را کاهش می‌دهند، به کاهش علائم اضطراب و افسردگی در میان جوانان کمک می‌کنند. تقویت همبستگی اجتماعی و کارآمدی جمعی از طریق طراحی مبتنی بر جامعه نیز شبکه‌های حمایتی را تقویت می‌کند و دارایی‌های عاطفی جوانان را پرورش می‌دهد. در این راستا به‌کارگیری اصول «شهرسازی بازسازی‌کننده» که سلامت روان، رفاه و کیفیت زندگی را در اولویت قرار می‌دهد، می‌تواند تأثیر مثبتی بر رشد و سلامت روان جوانان داشته باشد.
درگیر کردن فعال جوانان در برنامه‌ریزی مشارکتی و تصمیم‌گیری‌های شهری نیز به آن‌ها فرصت می‌دهد تا صدای خود را داشته باشند و مالکیت بر شهر خود را احساس کنند که این امر موجب افزایش قدرتمندی و امید به آینده در آن‌ها می‌شود. به طور کلی با ایجاد محیط‌های شهری امن، سبز، قابل پیاده‌روی و حمایت‌کننده از تعاملات اجتماعی، شهرها می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی سلامت روان جوانان را بهبود بخشند و امید را در آن‌ها تقویت کنند. دسترسی به طبیعت، فرصت‌های ارتباط اجتماعی، حرکت امن و مشارکت فراگیر، عناصر کلیدی هستند که شهرها را به فضاهایی پرورش‌دهنده تبدیل می‌کنند تا جوانان بتوانند از نظر عاطفی و روانی شکوفا شوند.