معادن در کنار آنکه می‌توانند به عنوان بخشی مهم در حوزه اقتصاد زمینه‌ای برای اشتغال، پایدار را مهیا سازند؛ در صورت عدم نظارت بر عملکرد آنها می‌توانند شرایط را برای تخریب محیط زیست، منابع طبیعی و آب و خاک و به طور کلی اکوسیستم را ایجاد کنند.

فعالیت‌های معدنی باید همراه با پیوست‌های زیست محیطی و حتی در ادامه آن با پیوست‌های اجتماعی همراه باشند تا تأثیر فعالیت‌های معدنی بر آلودگی هوا، آب و خاک و همچنین بر هم خوردگی چشم انداز طبیعت و اثرات مخرب آن بر زندگی مردم به ویژه اهالی روستا نباشیم.

استان همدان ظرفیت‌های مناسبی در بخش صنعت و معدن دارد، این ظرفیت‌ها به حدی است که این استان یکی از استان‌های دارای ذخایر و ظرفیت‌های معدنی غنی و متنوع در سطح کشور محسوب و حتی در برخی از مواد معدنی ازجمله آندالوزیت شیست، فلدسپات و سیلیس در ملایر و معادن دولومیت در نهاوند، دارای مزیت‌های نسبی است چنانکه هم‌اکنون دومین معدن سنگ دولومیت جهان در شهرستان نهاوند قرار دارد.

معادن استان همدان با تنوع مواد معدنی از قبیل سیلیس، دولومیت، سنگ‌های تزئینی، سنگ آهن، فلدسپات، آهک صنعتی، آندالوزیت، پوکه معدنی، میکا و سنگ‌های آهکی برای تولید شن و ماسه و غیره روبرو است و بارها در استان همدان بر این مهم به عنوان زمینه‌های مناسب سرمایه گذاری تاکید شده است؛ اما از سویی دیگر، زمینه‌های مخرب و تأثیرات محیطی این معادن نیز باید مدنظر قرار گیرد به نوعی که مشکلات زیست محیطی معادنی چون معدن سد اکباتان بارها مطرح شده است، روندی که در صورت عدم نظارت می‌تواند موجب آسیب و آلایندگی منبع آب شهر همدان نیز شود.

فعالیت‌های عملیاتی در معدن شهرستان اسدآباد نیز این روزها علاوه بر اثرات زیست محیطی، موجب ایجاد ناامنی‌های برای اهالی شده است؛ به نوعی که اهالی چندین روستا مانند کمک علیا، کمک سفلی، قوچ تپه، حسن آباد و آق بلاغ در این شهرستان مهرماه سال گذشته طی نامه‌ای از رئیس دادگستری شهرستان اسدآباد خواستار رسیدگی به این وضعیت شدند.

طی این درخواست مطرح شده است که این فعالیت‌های معدنی نه تنها باعث آلودگی محیط و جاده و منبع آبی شده است، بلکه با مزاحمت و تهدیدهای صورت گرفته، اهالی روستا جرأت رفتن سر مزار و زیارت اهل قبور خود را نیز ندارند.

یکی از اعضای شورا در روستای کمک علیای شهرستان اسدآباد بیان کرد: در روستای کمک علیا تعداد 58 خانوار زندگی می‌کنند و 4 سال است که وجود این معدن در این روستا مشکلات زیادی از جمله گرد و خاک، سر و صدا، ضربه به محیط زیست، ناامنی، بستن چشمه آبرسانی مردم و مشکلات عدیده دیگری را به وجود آورده است.

شاپور مختاری افزود: طبق نشستی که با معدن‌کاران داشتیم، بالغ بر 11 تقاضا از سوی مردم روستا نوشته و امضا شد اما نتیجه‌ای حاصل نشد.

وی با تصریح بر اینکه هر روز مشکلات حضور این معدن در روستای کمک علیا بیشتر می‌شود، اظهار کرد: چند ماه پیش یکی از جوانان روستا برای کار به این معدن مراجعه و شروع به کار می‌کند؛ در حین انجام کار دچار سوختگی 60 درصد می‌شود ولی چون این جوان بیمه نبوده هم اکنون با درصد سوختگی بالا در خانه یکجانشین شده است.

مختاری ادامه داد: این فرد، بارها برای گرفتن حق مراجعه و شکایت کرده اما پاسخی دریافت نکرده است.

وی یادآور شد: بارها به بخشداری و ادارات مربوطه با حضور مردم روستا مراجعه و شکایت کرده ایم ولی تاکنون اقدامی برای ما انجام نشده است؛ دست‌هایی پشت پرده وجود دارد که صدای ما به عنوان قشر ضعیف در این زمینه شنیده نمی‌شود.

  چشمه روستا به روی اهالی بسته است

همیار طبیعت روستای کمک علیا شهرستان اسدآباد نیز بیان کرد: به وسیله کارگران این معدن، روستایمان مدام درحال رصد است و چشمه روستا که برای مردم روستا بسیار مهم است، بسته شده و هر روز در این بحران کم آبی، با تانکر از این چشمه آب کشیده می‌شود و شاهد هدررفت آب هستیم.

محمد اسماعیل اکبری با بیان اینکه بارها برای شکایت به ادارات و بخشداری مراجعه کرده ایم ولی در پاسخ به ما می‌گویند که کشور به معدن نیاز دارد؛ متذکرشد: ما مخالف معدن نیستیم اما باید به مشکلات ما هم توجه شود.

وی در تشریح این مشکلات گفت: سروصدا، رفت وآمد مدام ماشین‌های سنگین، نداشتن امنیت، نداشتن اجازه برای رفت وآمد و آلوده کردن هوای روستا به گونه‌ای که تنفس برای برای ما سنگین کرده، از جمله این مشکلات است.

اکبری خاطرنشان کرد: روستای کمک علیا از امکانات اولیه مانند شبکه بهداشت، نانوایی و حتی سوپری بی‌بهره است و حال شاهدیم که روزانه 200 الی 300 ماشین سنگین از این روستا رفت وآمد و باعث سلب آسایش مردم شده‌اند.

  جاده بین مزارع ما را تصرف کرده‌اند

وی یادآور شد: جاده بین مزارع ما را تصرف کرده‌اند، حتی ما اجازه نداریم که به این جاده وارد شویم.

اکبری با بیان اینکه برای رفت وآمد تراکتور و حیوانات خود مانند گاو و گوسفند دچار مشکل شده‌ایم، اظهار کرد: چند خانوار از مردم این روستا نیز به خاطر سروصدا و گردو خاک‌ها به حاشیه روستا نقل مکان کرده اند.

به گزارش مهر قریب به 4 سال است که معدنی در شهرستان اسدآباد بلای جان اهالی روستاهایی در این محدوده شده، مشکلاتی که هنوز هیچ مسئولی پاسخی به آنها نداده است. حال باید دید با توجه به اینکه نه تنها آلودگی‌های محیطی در امتداد این فعالیت‌های معدنی وجود دارد، مزاحمت‌ها و تهدیدها و ناامنی‌های ایجاد شده نیز از سوی اهالی روستاهای این منطقه نیز مطرح است، آیا مسئولین در این زمینه اقدامی خواهند داشت یا همچنان قرار است که مشکلات پیش پای مردم و روستاییان باقی مانده و منفعت‌ها نصیب دیگران شود.