مطالعه‌ای جدید حاکی از آن است که یک کریدور حمل‌ونقل دیجیتال و سبز (GDSC) بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ می‌تواند بیش از 700 فرصت شغلی در تولید سوخت با آلایندگی صفر و نزدیک به صفر تا سال 2030 ایجاد کند. این مطالعه جریان‌های تجارت دریایی بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ را تجزیه‌وتحلیل کرد و یک خط پایه از فعالیت‌ها و نیازهای انرژی برای کشتی‌هایی را ارائه کرد که تا سال 2050 در کریدور فعالیت خواهند کرد.

مطالعه حاضر همچنین نشان داد که این کریدور می‌تواند به بهبود سلامت برای جوامع محلی منجر شود و مزایای اقتصادی گسترده‌ای را برای کشورهای این مناطق به همراه داشته باشد.

سوخت‌های بدون آلایندگی و توسعه مشاغل

تجزیه‌وتحلیل‌ها مقدار سوخت‌های نزدیک به صفر و صفر مورد نیاز برای ترافیک در این مسیر را با مدل‌سازی استفاده از سوخت‌های جایگزین کربن‌صفر و نزدیک به صفر توسط کشتی‌هایی برآورده کرده‌اند که در کریدور تا سال 2050 فعالیت خواهند کرد. در این بررسی پارامترهای مختلفی مانند هزینه‌های تولید و در دسترس بودن سوخت با توجه به اهداف استراتژی IMO 2023 در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی‌ها در نظر گرفته شده است.

کربن‌زدایی دریایی برای مدت طولانی در دستور کار بوده است، زیرا حتی اگر سهم کشتی‌ها در گرمایش جهانی نسبتاً کم باشد، بسیار مهم است. سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) معتبرترین نهاد بین‌المللی در این زمینه است که پس از چندین نقطه‌عطف در کربن‌زدایی دریایی، در سال 2018 یک نقشه‌راه جامع با استراتژی اولیه کاهش گازهای گلخانه‌ای ترسیم و آن را در سال 2023 بازنگری کرد. در این بازنگری کاهش گازهای گلخانه‌ای هم‌زمان با دستورالعمل بررسی چرخه حیات (LCA) توسعه پیدا کرد و رویکرد چرخه عمر به‌عنوان یک بخش ضروری برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی شناخته شد.

فعالیت‌های انجام‌شده از طریق کریدورهای کشتی‌رانی سبز می‌تواند موجب کاهش کربن‌زدایی گسترده‌تر در سراسر صنعت دریایی شود و مزایای سلامتی برای جوامع محلی و فرصت‌های اقتصاد سبز را برای کشورها به ارمغان آورد.