«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!

تبرک لحظاتمان با شهید مسعود رنگچیان:

آنان که شهید شدند، سوختند و پرتو افکندند و جهان را با نور خود منور کردند و با پیکرشان کلمه تاریخ را ساختند و با جان خود به آن روح بخشیدند؛ حق‌پویان ما همان خط سرخ حسین را دنبال کردند. آنان در جبهه‌هاى حق علیه باطل رزمیدند تا ما اینجا در جبهه‌هاى گوناگون (فرهنگ، اقتصاد، مذهب) به تلاش بپردازیم و رسالتشان را با کوله‌بارمان در جاده زندگى حمل کنیم و به گوش جهانیان برسانیم و پیامشان را همیشه آویزه گوشمان قرار دهیم و به کار گیریم. دوستان! خود بهتر می‌دانید که این انقلاب به چه نحوى به پیروزى رسیده است، نکند خداى‌نکرده بى‌تفاوت بنشینید. اى خواهر! از تو مى‌خواهم که زینب‌گونه چادر سیاهت را به سر کنى و راه شهیدان را که همان رضاى خداست، ادامه دهی. اى برادر! از تو مى‌خواهم که اسلحه برزمین‌افتاده مرا بردارى و جاى مرا پُر کنى و هیچگاه تا پیروزى نهایى از پا ننشینى.