مسعود بیننده اظهار کرد: همایش ملی میرزااحمد داواشی همایشی است در سطح ملی که در مورد شاعر مردمی بلندآوازه و نام‌آشنای منطقه غرب ایران، میرزا احمد داواشی ١٩ اردیبهشت‌ماه جاری در دانشگاه کردستان برگزار می‌شود.

وی تصریح کرد: پژوهشکده‌ کردستان‌شناسی دانشگاه کردستان در نظر دارد در راستای ایفای نقش مسئولیت اجتماعی خود و همچنین ایجاد بستری برای شکل‌گیری و تقویت گفتمان علمی درباره شاعران و شخصیت‌های فرهنگی مناطق مختلف کردستان در ذیل عنوان سلسله رویدادهای معنوی ایران، همایش ملی میرزا احمد داواشی شاعر نامی منطقه غرب کشور را 19 اردیبهشت ماه سال جاری در محل دانشگاه کردستان برگزار نماید.

دبیر علمی همایش میرزا احمد داواشی افزود: از 42 مقاله رسیده به دبیرخانه همایش میرزا احمد داواشی 31 مقاله برای ارائه به صورت سخنرانی پذیرفته شده و چهار مقاله نیز به‌صورت پوستر ارائه خواهد شد.

بیننده اضافه کرد: در این همایش دو سخنرانی اصلی و 10 پانل تخصصی در طی برنامه‌های همایش اجرا می‌شود.وی با اشاره به زندگی ادبی پربار این شاعر نامی بیان داشت: میرزا احمد داواشی (1359-1279ه ش) شاعر شیرین‌سخن، نکته‌سنج، زیباسرا، زیبابین و فصیح واژه است که اشعارش را به زبان کردی و در قالب گویش‌های گورانی- هورامی و سورانی- جافی سروده است.

وی اضافه کرد: میرزا احمد که جزو آخرین اعضای نسل شاعران گوران‌سرای کردستان ایران است در شهر روانسر از توابع استان کرمانشاه چشم به جهان گشوده و قریحه شاعرانگی و استعداد بداهه‌گویی‌اش در گستره‌ی جغرافیای فرهنگی این منطقه که طبیعت بکر و زیبای اورامانات، پاوه و جوانرود را شامل می‌شود رشد و نمو یافته است.

مدیر پژوهشی مطالعات تاریخ و فرهنگ پژوهشکده کردستان‌شناسی دانشگاه کردستان تصریح کرد: میرزا احمد که به لقب داواشی معروف است در ذیل اشعارش معمولا به همان نام خوش‌آوی خودش یعنی احمد که یکی از نام‌های مبارک پیامبر اسلام (ص) است خود را ندای شاعرانه زده و ختم اشعارش را با بستار زیبای پیامی عمیق و گوهروار می‌آراید. چنین است که لقب داواشی در افواه عامه شهرت دارد و نام احمد همان لقب شعری اوست.

بیننده عنوان کرد: بدون شک برگزاری چنین همایش‌هایی فرصتی خواهد بود که از طریق آن شاعران و شخصیت‌های ادبی و فرهنگی ایران در منطقه کردستان معرفی شده و زمینه‌ی مناسبی برای تولید متون علمی در مورد آن‌ها و همچنین بستری برای انتشار این یافته‌های علمی و پژوهشی فراهم آید.

وی در پایان افزود: این دست از شاعران اگرچه در گستره‌ی وسیعتر زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر کمتر شناخته شده هستند، اما صدای زیست‌جهان واقعی عامه مردم بوده و زبان گویای جامعه‌ و فرهنگ ما به‌شمار می‌آیند.