علی سعدوندی با بیان اینکه سیاست ارز ترجیحی در دنیا برچیده شده است گفت: این سیاست تأثیر منفی شدیدی بر متغیرهای اقتصاد کلان دارد.

وی افزود: زمانی که سیاست ارز ترجیحی اجرا می‌شود نرخ ارز در بازار آزاد بیشتر از قیمت واقعی است.

کارشناس اقتصادی گفت: اگر ارز ترجیحی برای واردات کالاها اختصاص نمی‌دادیم اکنون نرخ ارز در بازار آزاد پایین‌تر از قیمت کنونی و حدود 13 ـ 14 هزار تومان بود.

سعدوندی افزود: ارز ترجیحی مبنایی برای رانت خواری و فساد است و تورم را از مجرای بازار آزاد ارز افزایش و رشد اقتصادی را کاهش می‌دهد.

وی با بیان اینکه سیاست ارز چهار هزار و 200 تومانی هیچ‌گونه نفعی برای اقتصاد کشور نداشته است افزود: در حالی که فاصله قیمت ارز آزاد با ارز ترجیحی منبع ایجاد رانت و فساد می‌شود دولت تلاش می‌کند این فساد را کنترل کند اما امکان‌پذیر نیست.

کارشناس اقتصادی گفت: دهک‌های پر درآمد جامعه بیشتر از بقیه مردم از ارز چهار هزار و 200 تومانی استفاده کرده‌اند.

سعدوندی با بیان اینکه عمق فقر در کشور بسیار زیاد است افزود: زمانی که ارز چهار هزار و 200 تومانی را در اختیار افراد خاصی قرار می‌دهیم نابرابری بسیار شدیدی در کشور ایجاد می‌شود و چندصد نفر وارد کننده از آن منتفع شده‌اند.

وی با بیان اینکه سیاست ارز ترجیحی موجب شد برای دریافت این ارز، بازار سیاه ایجاد شود و 65 میلیارد دلار را آتش بزنیم افزود: اکنون در جامعه، یک درصد درآمد بسیار بسیار بالایی دارند و 99 درصد جامعه با کسری بودجه خانوار روبه‌رو هستند.

کارشناس اقتصادی گفت: کسانی که ارز چهار هزار و 200 تومانی دریافت کردند، درآمد ریالی خود را با تبدیل به ارز آزاد از کشور خارج می‌کنند.

سعدوندی با اشاره به اینکه تا زمانی که پول حاصل از نفت و درآمد صندوق ارزی کشور را وارد بودجه می‌کنیم پایه پولی افزایش می‌یابد گفت: باید در قانون بودجه، بودجه ارزی از ریالی تفکیک شود.

وی افزود: در حالی که هزینه ساخت راه آهن چابهار تا سرخس که از مهم‌ترین کریدورهای جهان و رقیب کانال سوئز است یک میلیارد دلار برآورد می‌شود 65 میلیارد دلار را در قالب ارز ترجیحی هدر دادیم.

کارشناس اقتصادی گفت: ارز چهار هزار و 200 تومانی به 25 قلم کالا اختصاص یافت اما تولید این کالاها را در داخل از بین برد.

سعدوندی با ابراز اینکه اگر ذرت در کشور تولید نمی‌شود دلیل آن سیاست ارز ترجیحی و صنعت‌زدایی است اضافه کرد: به کالاهایی که آثار جانبی مثبت دارند باید یارانه بدهیم و از کالاهایی که آثار جانبی منفی دارند مالیات بگیریم در حالی که با سیاست ارز نیمایی اکنون از صادرات مالیات می‌گیریم و به وارد کننده یارانه می‌دهیم.