علی سعدوندی با تأکید بر ضرورت هدایت اعتبار بانکی به سمت فعالیت‌های مولد و اشاره به تأثیر آن بر رشد اقتصادی اظهار کرد: تخصیص منابع باید به سمتی برود که بالاترین بازدهی را داشته باشد اما گاهی اوقات، بخش‌هایی وجود دارند که در ظاهر و از نظر مالی بازدهی بالایی ندارند، اما رفاه اجتماعی بالایی دارند.
وی گفت: در این گونه موارد، معمولا دولت‌ها مداخله می‌کنند تا بخشی از تسهیلات به این بخش‌ها اختصاص پیدا کند.
وی افزود: به اعتقاد من باید منابع بانکی به سمتی خاص هدایت شوند، اما با توجه به آنچه که اکنون در کشور ما مطرح می‌شود، به نظر می‌رسد افراد قصد دارند که از تخصیص بهینه اعتبارات بانکی فرار کنند، از این رو، من با این وضعیت از تخصیص اعتبار موافق نیستم.
این کارشناس اقتصادی، در ادامه ضمن اشاره به اینکه تسهیلات‌دهی به مردم در جهت ساخت واحد مسکونی به نفع نظام بانکی است، گفت: در اینکه اختصاص بخش بزرگی از تسهیلات به مستغلاتی از جمله مسکن به نفع نظام بانکی است، شکی نیست؛ به طوری که مثلاً در آمریکا چیزی حدود 30 درصد از تسهیلات بانکی صرف اعطای تسهیلات مسکن می‌شود.
  ریسک تسهیلات مسکن پایین است
سعدوندی اذعان کرد: تسهیلات مسکن ریسک پایین‌تری دارد، به این دلیل که وثیقه دارند، بلندمدت هستند و معمولاً به بانک‌ها سود بیشتری می‌رسانند. از طرفی نرخ نکول پایینی دارند. بنابراین تسهیلات مسکن، نسبت بازدهی بالایی را در اختیار بانک‌ها قرار می‌دهد. همچنین، صرف‌نظر از مباحث مربوط به اعطای اعتبار، اگر بخواهیم یک بانکداری متداولی که در دنیا مرسوم است را در ایران پیاده کنیم، باید اعتبارات بانکی را بیشتر به سمت مسکن هدایت کنیم. اما در حال حاضر، منابع بانکی به صورت سرمایه در گردش در اختیار شرکت‌ها قرار گرفته است و به نظر این وضعیت کلا باید تغییر کند.
وی عملکرد بانک‌ها در اعطای تسهیلات خرد به مردم را ضعیف دانست و بیان کرد: بانک‌ها 70 درصد تسهیلات را فقط به‌عنوان سرمایه در گردش در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهند و شرکت‌ها نیز معمولا از این تسهیلات برای احتکار در شرایط تورمی استفاده می‌کنند. بخش دیگری از تسهیلات هم در اختیار کارکنان و خود بانک‌ها قرار می‌گیرد و بخش سوم هم در اختیار افراد خاصی گذاشته می‌شود. طبیعتاً این موارد اصلا صحیح نیست و باید تغییرات خیلی جدی انجام شود.
این کارشناس اقتصادی در انتها با اشاره به اینکه اعطای تسهیلات به ساخت مسکن باعث کاهش تقاضا برای سرمایه در گردش بنگاه‌ها نمی‌‌شود، گفت: تسهیلات مسکن باعث کاهش تقاضا برای سرمایه در گردش بنگاه‌ها نمی‌شود، زیرا تقاضا از سوی شرکت‌هاست. بنابراین، تا وقتی بنگاه‌ها شرایط را تورمی ببینند، با انباشت سرمایه در گردش می‌توانند منافع کلان ببرند و این فرآیند ادامه دارد اما در صورت پرداخت تسهیلات مسکن، عرضه‌ تسهیلات برای سرمایه در گردش بنگاه‌ها کاهش پیدا می‌کند.