آسیبهای بیننسلی ناشی از سیگار کشیدن
یک مطالعه جدید نشان داد که قرار گرفتن دائمی یک پدر در معرض دود سیگار والدینش، ممکن است بر ریههای فرزندان او نیز تاثیر بگذارد و هر دوی آنها را در معرض ابتلا به بیماریهای تنفسی مزمن قرار دهد.
این مقاله که در مجله توراکس (Thorax) منتشر شد به آسیبهای بیننسلی ناشی از سیگار کشیدن اشاره و پدران را ترغیب میکند تا با پرهیز از استعمال سیگار در اطراف فرزندانشان، این چرخه زیانبار را متوقف کنند.
سیاوپیدی که بیماریهایی مانند برونشیت مزمن و آمفیزم را در برمیگیرد، سومین عامل مرگومیر در سراسر جهان است و سالانه حدود سه میلیون نفر را به کام مرگ میکشد.
تحقیقات پیشین نشان دادهاند عواملی مانند سیگار کشیدن، خطر عملکرد ضعیف ریه و در نتیجه سیاوپیدی را افزایش میدهند.
اگرچه معلوم شده بود که قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در کودکی با افزایش خطر آسم در فرزندان او تا هفت سالگی ارتباط دارد، روشن نبود که آیا این آسیب به ریهها تا میانسالی و بعد از آن هم ادامه پیدا میکند یا خیر.
متخصصان دانشگاه ملبورن برای بررسی این موضوع بهمنظور سنجش عملکرد ریه بیش از 8000 کودک که بخشی از «مطالعه پیگیرانه سلامت تاسمانی» بودند، از اسپیرومتری استفاده کردند.
آنها از والدین شرکتکنندگان هم خواستند یک پرسشنامه جامع درباره سلامتی تنفسی خود و فرزندانشان تکمیل کنند.
سپس متخصصان ارزیابیهای پیگیری را در سالهای بعدی عمر این کودکان یعنی در سنین 13، 18، 43، 50 و 53 سالگی انجام دادند و دو شاخص رایج عملکرد ریه را بررسی کردند.
به گزارش ایندیپندنت، از میان نزدیک به 7250 والدی که در سال 2010 زنده بودند و میشد آنها را پیدا کرد، از حدود 5000 نفر دوباره پرسیده شد که آیا والدینشان زمانی که آنها زیر پنج سال داشتند و/یا تا زمانی که 15 سال داشتند، سیگار میکشیدند یا خیر.
ارزیابی نهایی شامل دادههایی درباره قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار پیش از بلوغ و همچنین دادههای عملکرد ریه فرزندانشان تا 53 سالگی بود.
بیش از دوسوم پدران و بیش از نیمی از فرزندانشان در دوران کودکی در معرض دود سیگار قرار گرفته بودند. حدود نیمی از فرزندان تا میانسالی سابقه سیگار کشیدن داشتند و کمی بیش از پنج درصد از آنها تا این زمان به سیاوپیدی مبتلا شده بودند که با اسپیرومتری تشخیص داده شد.
این یافتهها نشان میدهند قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در دوران کودکی با بیش از 50 درصد افزایش احتمال عملکرد «پایینتر از حد متوسط» ریه در فرزندان او در طول زندگی ارتباط دارد.
متخصصان دانشگاه ملبورن همچنین میگویند خطر ابتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه که معمولا به نام «سیاوپیدی» شناخته میشود در صورتی که نوهها، خودشان هم در معرض دود سیگار قرار بگیرند، این خطر تشدید میشود.
متخصصان میگویند این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل نیز از نظر آماری «معنادار» است.
آنها میگویند: یافتههای ما جدید و نوآورانهاند زیرا این نخستین تحقیقی است که درباره ارتباط زیانبار میان قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در پیش از بلوغ (و نه فقط سیگار کشیدن فعال) با اختلال در عملکرد ریه فرزندان در میانسالی شواهدی ارائه میدهد.
این یافتهها نشان میدهند که سیگار کشیدن ممکن است نهتنها بر عملکرد ریه در افراد سیگاری تأثیر منفی بگذارد بلکه میتواند بر فرزندان و نوههای آنان نیز اثر داشته باشد. پدرانی که پیش از بلوغ در معرض دود تنباکو قرار گرفتهاند، همچنان میتوانند با پرهیز از سیگار کشیدن دور و بر فرزندانشان، خطر را برای نسلهای آینده کاهش دهند.
این مقاله که در مجله توراکس (Thorax) منتشر شد به آسیبهای بیننسلی ناشی از سیگار کشیدن اشاره و پدران را ترغیب میکند تا با پرهیز از استعمال سیگار در اطراف فرزندانشان، این چرخه زیانبار را متوقف کنند.
سیاوپیدی که بیماریهایی مانند برونشیت مزمن و آمفیزم را در برمیگیرد، سومین عامل مرگومیر در سراسر جهان است و سالانه حدود سه میلیون نفر را به کام مرگ میکشد.
تحقیقات پیشین نشان دادهاند عواملی مانند سیگار کشیدن، خطر عملکرد ضعیف ریه و در نتیجه سیاوپیدی را افزایش میدهند.
اگرچه معلوم شده بود که قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در کودکی با افزایش خطر آسم در فرزندان او تا هفت سالگی ارتباط دارد، روشن نبود که آیا این آسیب به ریهها تا میانسالی و بعد از آن هم ادامه پیدا میکند یا خیر.
متخصصان دانشگاه ملبورن برای بررسی این موضوع بهمنظور سنجش عملکرد ریه بیش از 8000 کودک که بخشی از «مطالعه پیگیرانه سلامت تاسمانی» بودند، از اسپیرومتری استفاده کردند.
آنها از والدین شرکتکنندگان هم خواستند یک پرسشنامه جامع درباره سلامتی تنفسی خود و فرزندانشان تکمیل کنند.
سپس متخصصان ارزیابیهای پیگیری را در سالهای بعدی عمر این کودکان یعنی در سنین 13، 18، 43، 50 و 53 سالگی انجام دادند و دو شاخص رایج عملکرد ریه را بررسی کردند.
به گزارش ایندیپندنت، از میان نزدیک به 7250 والدی که در سال 2010 زنده بودند و میشد آنها را پیدا کرد، از حدود 5000 نفر دوباره پرسیده شد که آیا والدینشان زمانی که آنها زیر پنج سال داشتند و/یا تا زمانی که 15 سال داشتند، سیگار میکشیدند یا خیر.
ارزیابی نهایی شامل دادههایی درباره قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار پیش از بلوغ و همچنین دادههای عملکرد ریه فرزندانشان تا 53 سالگی بود.
بیش از دوسوم پدران و بیش از نیمی از فرزندانشان در دوران کودکی در معرض دود سیگار قرار گرفته بودند. حدود نیمی از فرزندان تا میانسالی سابقه سیگار کشیدن داشتند و کمی بیش از پنج درصد از آنها تا این زمان به سیاوپیدی مبتلا شده بودند که با اسپیرومتری تشخیص داده شد.
این یافتهها نشان میدهند قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در دوران کودکی با بیش از 50 درصد افزایش احتمال عملکرد «پایینتر از حد متوسط» ریه در فرزندان او در طول زندگی ارتباط دارد.
متخصصان دانشگاه ملبورن همچنین میگویند خطر ابتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه که معمولا به نام «سیاوپیدی» شناخته میشود در صورتی که نوهها، خودشان هم در معرض دود سیگار قرار بگیرند، این خطر تشدید میشود.
متخصصان میگویند این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل نیز از نظر آماری «معنادار» است.
آنها میگویند: یافتههای ما جدید و نوآورانهاند زیرا این نخستین تحقیقی است که درباره ارتباط زیانبار میان قرار گرفتن پدر در معرض دود سیگار در پیش از بلوغ (و نه فقط سیگار کشیدن فعال) با اختلال در عملکرد ریه فرزندان در میانسالی شواهدی ارائه میدهد.
این یافتهها نشان میدهند که سیگار کشیدن ممکن است نهتنها بر عملکرد ریه در افراد سیگاری تأثیر منفی بگذارد بلکه میتواند بر فرزندان و نوههای آنان نیز اثر داشته باشد. پدرانی که پیش از بلوغ در معرض دود تنباکو قرار گرفتهاند، همچنان میتوانند با پرهیز از سیگار کشیدن دور و بر فرزندانشان، خطر را برای نسلهای آینده کاهش دهند.
ارسال
نظر
*شرایط و مقررات*
کلمه امنیتی را بصورت حروف فارسی وارد
نمایید
بعنوان مثال : پایتخت ارمنستان ؟ ایروان
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین
(فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر
شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای
نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.